Het beleid dat je zelf gaat uitzetten is erg afhankelijk van de info die je hebt gekregen uit de acute probleemstelling en het aanvullend onderzoek. Door de gegevens ben je hopenlijk gekomen tot een definitieve werkdiagnose.

Voor het beleid dat je gaat voeren volg je het LPA (landelijk protocol ambulancezorg).

Een groot gedeelte van het beleid is al besproken in de voorgaande gedeeltes. Hieronder volgt een samenvatting ervan met verdere uitwerking:

Nekkraag en planken en O2 therapie:

 Als je kijkt naar protocol 15.21 van het LPA dan moet je mevr. hiermee immobiliseren. Mevr. voldoet aan het traumamechanisme agv een HET en zijwaartse krachten op nek en romp en een harde klap op romp of hoofd. Verder voldoet ze aan het criterium van aangezichtsletsel.

Bij het immobiliseren moet men bij een zwangere patient wel met bepaalde zaken rekening houden:

• In ruglig kan (vooral in het derde trimester van de zwangerschap) het vena cavasyndroom optreden, je moet dan de vrouw zoveel mogelijk op de linker zij leggen om dit te voorkomen. Op de plank houdt dit in dat je ongeveer 10 tot 15 centimeter vulling onder de rechterkant van de plank legt.
• Je moet de uitzuiger  bij de hand hebben omdat  bij een zwangere de druk van de buik op de maag en darmen toe neemt en de peristaltiek wordt belemmert waardoor er nog lang voedsel in de maag blijft zitten. Bij plat liggen neemt de kans op misselijkheid en braken dan fors toe. Je zou er ook voor kunnen kiezen om preventief een maagsonde in te brengen.
• Verder ligt aan het eind van de zwangerschap het diafragma hoog tgv de druk van de buik. Een zwangere heeft dan al een lichte mate van dyspneu. Dit verergert alleen maar bij het plat liggen. Ook door slechtere doorademing tgv evt. thoraxletsel is extra zuurstof geindiceerd.

Scoop en Run:

Bij een zwangere heb je te maken met twee patienten waarbij je maar een patient in kaart kunt brengen. Zeker gezien het ongevalsmechanisme heb je alle reden om aan te nemen dat er enorme krachten zijn opgetreden op de inwendige organen en dus ook op de baarmoeder en de baby met alle mogelijke gevolgen van dien. Dit geeft je alle recht om ondanks dat het goed lijkt te gaan met de zwangere vrouw ze toch zo snel mogelijk in het ziekenhuis te presenteren. Hierbij maak je gebruik van protocol 5.19: triage keuze van ziekenhuis.

Infusie:

Zoals al gezegd heeft een zwangere vrouw in het derde trimester bijna 50% meer circulerend volume. Zij kan wel 30-35% bloedvolume verliezen voor er tekenen zijn van shock. De baby kan dan al lang in de problemen zijn doordat de bloedsomloop van de placenta erg gevoelig hiervoor is. Snelle en adequate vulling kan bij een zwangere dus van levensbelang zijn, zeker voor de baby.

Medicatie:

Je kunt mevr pijnstilling geven als dit nodig is, fentanyl zou dan volgens protocol de eerste keus zijn mits er geen hypotensie is, dan kies je voor esketamine. Als je Relivopan op de auto hebt is dit gecontraindiceerd bij zwangere vrouwen. Verder kan het zijn dat mevr. door de agitatie zeer onrustig wordt bij het immobiliseren. Hierbij zou je dan volgens het protocol onrust midazolam kunnen geven. Verder zou je tegen de misselijkheid primperan mogen geven.